فوری
رئیس جمهور ترور شد
معاون‌ اول ترور شد
رئیس قوه قضائیه ترور شد
۲۰نماینده مجلس ترور شدند
امام جمعه تبریز ترور شد
امام جمعه شیراز ترور شد
امام جمعه یزد ترور شد
۴۰نفر در شیراز در حمله تروریستها شهید شدند
۲۰نفر از افراد با ظاهر مذهبی در تهران با کاتر شهید شدند
و….

🗓 اینها فقط بخشی از اخباری است که در مدت کوتاهی برای افراد دهه شصت منتشر می‌شد!

خدای نکرده نباید دست روی دست گذاشت، همه روحانیون باید با تمام قدرت به میدان #جهاد_تبیین بیایند! متاسفانه الان حوزه هنوز خطر را به صورت جدی درک نکرده!
حتی شاید لازم باشد چند هفته درسها تعطیل شود و همه روحانیون به تبلیغ چهره به چهره بپردازند!
با آموزشهای کوتاه!
اما هرچه هست، به میدان آمدن تمام کفر و استکبار و ناامیدیشان از مردم غیور و مقاوم ایران واضح است! که مجبورند جمعهای ۷۰نفره را تهییج کنند و تطمیع کنند برای تنفس مصنوعی به این اغتشاشات #تروریستی!
#لبیک_یا_خامنه_ای

اهانت مکرون، رییس جمهور فرانسه به پیامبر اسلام، جسارت مجله‌های فکاهی دنیا به ساحت مقدس ایشان، رواج اسلام هراسی و اسلام ستیزی افسار گسیخته از واتیکان تا آمریکا و… همه و همه نشان دهنده اهمیت اسلام و به خصوص پیامبر آن یعنی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم در جهان امروز است.

پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) چه ویژگی‌هایی داشتند؟

کتاب‌های زیادی درباره سیره، رفتار، احادیث و تاریخ زندگانی ایشان نگاشته شده اما فرهنگسرای ارسباران تصمیم گرفته است در قالب ویژه برنامه «تورق» به معرفی سه کتاب درباره پیامبر اعظم با سه سبک و سیاق مختلف بپردازد. به همین منظور این بار سراغ «محمدحقی» مدیر نشر کتابستان معرفت، اهل قلم و فعال حوزه کتاب رفته است که ماحصل این گفتگو را می‌خوانید.

 حقی سه کتاب خوب در رابطه با پیامبر اسلام معرفی می‌کند که اولین آنها «سه کاهن» نام دارد. رمانی به قلم مجید قیصری که نشر کتابستان معرفت آن منتشر کرده است.

داستان در هزار و چهارصد و هشتاد سال پیش رخ می‌دهد. در صحرای حجاز، و در میان قبیله بنی‌سعد. رمان سه کاهن، اتفاقات زندگانی پیامبر در دوران کودکی ایشان را مرور می‌کند. نویسنده کتاب با انتخاب دوران کودکی پیامبر، بر چند مسأله مهم تأکید کرده است. وی با تصویر کردن دنیای پیامبری که هنوز به بعثت نرسیده است، بر شخصیت انسانی او تأکید دارد. که همانا محمد(ص) بشری است مثل ما الّا اینکه بر او وحی می‌شود. اما مهم است بدانیم حضرت محمد (صلی‌الله علیه و آله) در شش سالگی چگونه با دیگران رفتار می‌کرده است؟ چگونه آن هنگام که هنوز جبرییل در غار حرا آیات سوره علق را بر پیامبرش نخوانده بود، به حسن خلق و امانت‌داری شهره بود. چگونه از همان کودکی، برکت و عظمت و شرف در وجود مبارکش متبلور می‌شد؟

سوی دیگر، ماجرای حضور یهود در داستان است. گره کار داستان، همان سه کاهن هستند. سه کاهنی که ناگهان از ناکجاآباد ظاهر می‌شوند و خواهان آن کودک هستند. تنها و تنها همان کودک. این مسأله نشان از آن دارد که جریان یهود که بخشی از جریان باطل است از همان ابتدا به دنبال حذف پیامبر خاتم بوده است. برای آن‌ها فرقی نداشت آن پیامبر از خودشان باشد یا از میان قوم دیگری.

آن‌ها برای تداوم سلطه و تداوم اندیشه باطل خود، بیش از هر زمان دیگری نیاز داشتند که محمد را پیدا کنند. اگر توانستند او را تحت سلطه خود درآوردند و اگر نتوانستند او را از بین ببرند تا خیال‌شان راحت شود. حضرت محمد (صلی‌الله علیه و آله) برای آن‌ها از همان کودکی و خردسالی طعمه بود. مجید قیصری توانسته است روایتی داستانی از زندگانی وحیانی پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) در دوران کودکی‌اش را به تصویر بکشد.

کتاب دوم «قاف» است. این کتاب حجیم که به تصحیح یاسین حجازی و توسط نشر شهرستان ادب منتشر شده، بازخوانی زندگی رسول مکرم اسلام از سه متن کهن است؛ سیرت رسول‌الله، شرف النبی و تفسیر سورآبادی. قاف زندگانی پیامبر را از زمان تولد تا هنگامه رحلت ایشان روایت کرده است.

ویژگی اول و مهم قاف، کتاب‌هایی است که بر اساس آن زندگانی پیامبر را بازخوانی کرده است. هر سه کتاب جزو متون کهن و متقدم هستند. یاسین حجازی با انتخاب لحظه‌های دراماتیک زندگی پیامبر، گرچه همه سیره پیامبر را با ریز جزییات نیاورده، اما در تمام لحظات پیامبر را دنبال کرده است و روایتی زنده و جان‌دار از زندگانی پیامبر پیش چشم ما گذاشته است.

ویژگی دیگر خواندن قاف، آشنایی با نثر کهن ایرانی است بدون اینکه درگیر پیچیدگی‌های فنی آن شویم. آشنایی با افعال و ترکیباتی که با تمام جذابیت‌شان در ذهن و زبان ما جایگاهی ندارند. اما با تمام این اوصاف، قاف بوی کهنگی نمی‌دهد. یاسین حجازی بسیاری از زوائد غیرضروری را پاک کرده است و توانسته متنی شسته‌رفته، پاکیزه و در همان حال، روایی و جاندار پیش چشم مخاطب بگذارد.

ویژگی سوم شکل داستانی این اثر است. قاف، خواننده را به درون می‌برد. او را درگیر اتفاقات می‌کند. زندگانی پیامبر را بدون انقطاع، بدون تحلیل‌های تاریخی، بدون یاد کردن جزییات حدیثی و تخصصی که در اغلب کتاب‌های مربوط به زندگانی پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) وجود دارد، روایت کرده  است.

در انتهای کتاب یک اتفاق هیجان انگیز و جالب افتاده است. اینکه ما با یک فرهنگ واژگان خُرد مواجهیم. واژگان و ترکیبات دشوار، برای مخاطب امروز ساده‌سازی شده‌اند تا او هم از زیبایی‌های متون کهن ایرانی باز نماند هم بتواند آن‌ها را درک کند و با کلماتی که امروزه برایش نامأنوس است ارتباط برقرار کند.

«همنام گل‌های محمدی» به قلم حسین سیدی سومین کتابی است که در این روزهای مهم، در این روزهای نزدیک به ولادت پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) باید به آن پرداخت. کتابی روان و متنی ساده و سلیس. می توان گفت اگر مخاطب «سه کاهن» اهل ادبیات و داستان باشد، و مخاطبان «قاف» را علاقه‌مندان به متون کهن ایرانی تشکیل دهند، «همنام گل‌های محمدی» برای مخاطبانی با دایره وسیع‌تر نوشته شده است.

مخاطبی از سن و سال جوانی تا بزرگسالی. مخاطبینی از سطح تحصیل پایین تا بالاترین مقطع تحصیلی.

مخاطبینی با هر جنسیتی و در هر شرایط و موقعیت اجتماعی. همنام گل‌های بهاری قصد نشان دادن الگو را دارد. کتاب می‌خواهد «اسوه حسنه‌ای» که قرآن آن را معرفی کرده است، برای جامعه امروز بگوید. آن اسوه حسنه ای که برای جامعه ما بهترین الگوی ممکن است.

به همین جهت، کتاب چهار محور اصلی دارد. رابطه با خود، رابطه با خدا، رابطه با دیگران و رابطه با محیط زیست. تلاش نویسنده برای بیان سیره و رفتار پیامبر در سطوح مختلف و در شرایط گوناگون، با زبانی رسا، آسان و شیوا، ستودنی است.

مسأله دیگر، جنبه‌های تاریخی، علمی و حدیثی این کتاب است. در چنین کتاب‌هایی، انتخاب احادیث و روایات حساسیت بالایی دارد. نویسنده کتاب نیز به سراغ منابع معتبر شیعه و سنی رفته است. آن دسته از احادیثی که موافق نظر شیعه نبوده کنار گذاشته است و کتابی که نگارش یافته است موافق نظر شیعه و عامه است.

انتهای پیام /4143/

امروز قلب عالم و آدم حرای توست
این کوه نور شاهد حرف خدای توست

مکه دگر برای بزرگیت کوچک است
فریاد کن رسول که دنیا برای توست

اقرأ باسم ربک یا ایها‌الرسول
قران بخوان امین که همین آشنای توست

لات و هبل برای تو تعظیم کرده‌اند
وقتی که قلب سنگی عُزی فدای توست

خورشید و ماه بین دو دست تو دل خوشند
یعنی تمام تکیه عالم عصای توست

بعد از هزار سال دگر می‌شناسمت
وقتی که جای جای دلم رد پای توست

فریادتان تمام زمین را گرفته است
امروز هر چه می‌شنوم از صدای توست

گره گشای
 
 
پیرمردی، مفلس و برگشته بخت
روزگاری داشت ناهموار و سخت
 
هم پسر، هم دخترش بیمار بود
هم بلای فقر و هم تیمار بود
 
این، دوا میخواستی، آن یک پزشک
این، غذایش آه بودی، آن سرشک
 
این، عسل میخواست، آن یک شوربا
این، لحافش پاره بود، آن یک قبا
 
روزها میرفت بر بازار و کوی
نان طلب میکرد و میبرد آبروی
 
دست بر هر خودپرستی میگشود
تا پشیزی بر پشیزی میفزود
 
هر امیری را، روان میشد ز پی
تا مگر پیراهنی، بخشد به وی
 
شب، بسوی خانه میمد زبون
قالب از نیرو تهی، دل پر ز خون
 
روز، سائل بود و شب بیمار دار
روز از مردم، شب از خود شرمسار
 
صبحگاهی رفت و از اهل کرم
کس ندادش نه پشیز و نه درم
 
از دری میرفت حیران بر دری
رهنورد، اما نه پائی، نه سری
 
ناشمرده، برزن و کوئی نماند
دیگرش پای تکاپوئی نماند
 
درهمی در دست و در دامن نداشت
ساز و برگ خانه برگشتن نداشت
 
رفت سوی آسیا هنگام شام
گندمش بخشید دهقان یک دو جام
 
زد گره در دامن آن گندم، فقیر
شد روان و گفت کای حی قدیر
 
گر تو پیش آری بفضل خویش دست
برگشائی هر گره کایام بست
 
چون کنم، یارب، در این فصل شتا
من علیل و کودکانم ناشتا
 
میخرید این گندم ار یک جای کس
هم عسل زان میخریدم، هم عدس
 
آن عدس، در شوربا میریختم
وان عسل، با آب می‌آمیختم
 
درد اگر باشد یکی، دارو یکی است
جان فدای آنکه درد او یکی است
 
بس گره بگشوده‌ای، از هر قبیل
این گره را نیز بگشا، ای جلیل
 
این دعا میکرد و می‌پیمود راه
ناگه افتادش به پیش پا، نگاه
 
دید گفتارش فساد انگیخته
وان گره بگشوده، گندم ریخته
 
بانگ بر زد، کای خدای دادگر
چون تو دانائی، نمیداند مگر
 
سالها نرد خدائی باختی
این گره را زان گره نشناختی
 
این چه کار است، ای خدای شهر و ده
فرقها بود این گره را زان گره
 
چون نمی‌بیند، چو تو بیننده‌ای
کاین گره را برگشاید، بنده‌ای
 
تا که بر دست تو دادم کار را
ناشتا بگذاشتی بیمار را
 
هر چه در غربال دیدی، بیختی
هم عسل، هم شوربا را ریختی
 
من ترا کی گفتم، ای یار عزیز
کاین گره بگشای و گندم را بریز
 
ابلهی کردم که گفتم، ای خدای
گر توانی این گره را برگشای
 
آن گره را چون نیارستی گشود
این گره بگشودنت، دیگر چه بود
 
من خداوندی ندیدم زین نمط
یک گره بگشودی و آنهم غلط
 
الغرض، برگشت مسکین دردناک
تا مگر برچیند آن گندم ز خاک
 
چون برای جستجو خم کرد سر
دید افتاده یکی همیان زر
 
سجده کرد و گفت کای رب ودود
من چه دانستم ترا حکمت چه بود
 
هر بلائی کز تو آید، رحمتی است
هر که را فقری دهی، آن دولتی است
 
تو بسی زاندیشه برتر بوده‌ای
هر چه فرمان است، خود فرموده‌ای
 
زان بتاریکی گذاری بنده را
تا ببیند آن رخ تابنده را
 
تیشه، زان بر هر رگ و بندم زنند
تا که با لطف تو، پیوندم زنند
 
گر کسی را از تو دردی شد نصیب
هم، سرانجامش تو گردیدی طبیب
 
هر که مسکین و پریشان تو بود
خود نمیدانست و مهمان تو بود
 
رزق زان معنی ندادندم خسان
تا ترا دانم پناه بیکسان
 
ناتوانی زان دهی بر تندرست
تا بداند کآنچه دارد زان تست
 
زان به درها بردی این درویش را
تا که بشناسد خدای خویش را
 
اندرین پستی، قضایم زان فکند
تا تو را جویم، تو را خوانم بلند
 
من به مردم داشتم روی نیاز
گرچه روز و شب در حق بود باز
 
من بسی دیدم خداوندان مال
تو کریمی، ای خدای ذوالجلال
 
بر در دونان، چو افتادم ز پای
هم تو دستم را گرفتی، ای خدای
 
گندمم را ریختی، تا زر دهی
رشته‌ام بردی، که تا گوهر دهی
 
در تو، پروین، نیست فکر و عقل و هوش
ورنه دیگ حق نمی‌افتد ز جوش

?پیامبر (ص) فرمودند:

✍?بر هر یک از برگ و دانه ی بوته ی اسپند ملکی موکل است،که با آنها هست تا آنکه بپوسد و ریشه اش و شاخه اش غم و سحر و چشم بد را برطرف سازد.و در دانه اش شفای هفتاد درد است پس مداومت کنید به اسفند و کندر با دود کردن آنها.

?بحارالانوار – ج95 ، ص 130

? @tebenabi