حضور معاون پژوهش مدرسه زینبیه سلام الله علیها فارسان در برنامه صبحگاه هنرستان جنت فارسان در تاریخ15 بهمن 97 و تشویق دانش آموزان به شرکت در همایش سواد رسانه در فضای مجازی که در 8اسفندبرگزار می شود هم چنین پیش ثبت نام حوزه علمییه خواهران واهدای جوایز مسابقه دستاوردهای انقلاب اسلامی که در نمایشگاه برگزارشد.
موضوع: "مناسبتی"
معنای انقلاب چیست؟و خصوصیات یک انقلاب چگونه باید باشد؟
پاسخ
انقلاب در لغت برگشتن از حالی به حالی، دگرگون شدن، تغییر و تحول است و در اصطلاح رایج جهان (تلاش عده ای برای واژگون کردن حکومت و ایجاد حکومتی نو) به منظور تغییرات اساسی و بنیادین در تمام نهادها، مناسبات ساختار سیاسی و اجتماعی و جایگزینی سازمان نوین و مطلوب در چهارچوب اهداف و آرمانهای خاص.
اصول انقلاب را به عنوان لوازم قطعی آن، می توان چنین دانست، تغییر بنیادها و نظام اجتماع، نوگرایی، آرمان خواهی خشونت سیاسی یا نظامی در مقابل نظام حاکم، با توجه به معنی و مفهوم کلی فوق، انقلاب دارای انواعی است به نام: انقلاب فرهنگی، انقلاب اداری، انقلاب سیاسی، انقلاب اجتماعی و…
پاسخ سؤال دوم شما با سیر اجمالی در بزرگترین انقلاب تاریخ جهان می دهیم:
حضرت محمد(ص) بزرگترین انقلاب گر و یک انقلابی تمام عیار بود که به منظور تحقق خواسته های جاودانه بشر یعنی آزادی، عدالت، مساوات و یگانگی، اخلاق، رشد و کرامت فردی آدمیان، صلح و صفا بین انسانها و برای برانداختن شرک نظری و عملی برانگیخته شد. او خود در دوران کوتاه بعثت نمونه ای مشهور و مطلوب از جامعه اسلامی پدید آورد اما پس از رحلت او، میراث و راهش دچار تزلزل و پس از آن گرفتار انحطاط و انحراف شد ،از همان اولین ساعات انحراف عده ای برای جلوگیری از آن، گاه به صورت مسالمت آمیز و گاه بسیار خونین و خشن، گاه به صورت فردی و گاه جمعی در تمام جهان اسلام و در طول چهارده قرن به انقلاب و اصلاح پرداختند، اعتراضهای پنهان و آشکار حضرت فاطمه(س) و حضرت امام علی(ع) و بسیاری از اصحاب متقی پیامبر(ص) در آغاز و جنبشهای فکری، سیاسی، انقلابی امامان در ادامه و پیدایش نهضتهای زیدیان و اسماعیلیان و سربداران استمرار همان انقلاب عظیم اولیه است. نکته مهم این است که این حرکتها از همان آغاز تحت عنوان اصلاح (رفرم) انجام شده است و به همین جهت شخصیت بزرگ انقلاب امام حسین(ع) هدف اساسی قیامش را اصلاح در دین جدش می داند.
تعمق در انقلاب اسلامی ایران که در سال 1357 شمسی به وقوع پیوست نشانگر این است که ویژگی های اسلامی بودن، معنویت گرایی، مردمی بودن، و رهبری امام خمینی(ره) با اهداف نفی استبداد و سلطه بیگانگان، نفی وابستگی، عدالت اجتماعی، ایثار و فداکاری و استقرار حکومت اسلامی بر سیاستهای ضد دینی، فساد سیاسی اجتماعی، تبعیض و بی عدالتی بر رژیم طاغوتی و وابسته سابق پیروز شده است.
بسم تعالی
سوالات مسابقه دستاوردهای انقلاب اسلامی
مدرسه زینبیه سلام الله علیها فارسان “به سه نفراول جوایزویژه ای اهداء می شود”
مهلت ارسال پاسخ نامه 15 بهمن97
——————————————————————————————————————————-1- دستاوردهای جهانی انقلاب اسلامی کدام نیست؟
الف) انتقال وحشت از دل مظلومان به دل مستکبران
ب) صدور انقلاب و دفاع از مستضعفان
ج) دگرگون سازی سرنوشت امت اسلام
د) آزادی سیاسی
2- دستاوردهای انقلاب اسلامی در حوزه سیاست و حکومت کدام است؟
الف) صدور انقلاب و دفاع از مستضعفان
ب) آزادی بیان و اندیشه
ج) دگرگون سازی سرنوشت امت اسلام
د) آزادی سیاسی
3-این جمله مربوط به چه موضوعی است؟
لیکن گام بعدی و البته همیشه مستمر، تلاش خستگ یناپذیر برای پیاده کردن محتوای آن که اجرای همه احکام اسلام و رنگ اسلامی به خود گرفتن همه اشخاص و امور در کشور است. گامی که مقداری از آن طی شده و هنوز بسیاری از آن باقی مانده است.
الف) استقلال سیاسی
ب) آزادی بیان و اندیشه
ج) عزت ایران و ایرانی
د) تأسیس حکومت اسلامی
4- سیاست دفاع از پابرهنگان مربوط به کدام دستاورد انقلاب است؟
الف) استقلال سیاسی
ب) حوزه دین
ج) حوزه سیاست
د) حوزه اقتصاد
5- یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی در حوزه دین ……………..است.
6- آنچه را که میتوانم بگویم بهترین ثمرات این نهضت است، این …………………. است که حاصل شد.
7- میزان مرگ و میر اطفال زیر یک سال در هر هزار تولد زنده از ۵/۶۸ نفر در سال ۶۸به …………..نفر در سال ۸۲ رسیده است.
8- پس از پیروزی انقلاب اسلامی میزان برخورداری جمعیت روستایی کشور از نعمت برق به بالاتر از ………. درصد رسیده است.
ایام فاطمیه زمان مناسبی است تا اطلاعات جامعی را درباره چگونگی شهادت فاطمه (س) بدست آوردید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ رویدادهای تلخ، شرایط سخت بیماری و دوری از پدر بیش از پیش شرايط جسمى و وضعيت روحى حضرت زهرا (س) را دشوارتر میکرد، اما حضرت فاطمه (س) با اینکه روز به روز پيكرش آب مىشد، هیچ شِکوهای از بیماری نداشت.
در هنگام یورش حاکمان غاصب به خانهاش، حضرت زهرا (س) به گونهای میان درب و دیوار آسیب دیدند که علاوه بر صدمههای سخت، جنین ایشان نیز سقط شد و تازیانه های بیشماری بر جان و روح او نشست. همه این رویدادهای تلخ و دردناک حضرت زهرا (س) را به بستر بیماری کشاند و به شهادت ایشان منجر شد.
حضرت امام حسن مجتبى (ع) در يک مجلس مناظره در حضور معاويه خطاب به مغيرة بن شعبه فرمود: «انت الذى ضربت فاطمة بنت رسولاللَّه صلى اللَّه عليه و آله حتى ادميتها و القت ما فى بطنها…؛ تو مادرم را زده و مصدوم و مجروح ساختى، تا اينكه او بچه اش را سقط كرد…» (1)
حضرت امام صادق (ع) با تصريح بيشتر در مورد علت بيمارى و شهادت فاطمه (س) مىفرمايند: «و كان سبب وفاتها ان قنفذا مولى الرجل لكزها بنعل السيف بامره فاسقطت محسنا، و مرضت من ذلك مرضا شديدا؛ سبب شهادت فاطمه (س) اين بود كه قنفذ (غلام خليفه دوم) با غلاف شمشير او را زده و بچه اش را كشت و مادرم از اين جهت به بستر بيمارى افتاد.» (2)
حضرت فاطمه (س)، به ام سلمه فرمود: برايم آبى آماده كن تا بدان غسل كنم، ام سلمه آب را آورد و او غسل كرد و جامه پاكى پوشيد، دستور داد بسترش را در وسط اتاق بگستراند،به طرف راستش رو به قبله خوابيد و دست راستش را زير صورتش گذاشت. (3)
همچنین در روايت ديگرى آمده كه: حضرت به اسماء فرمودند: آبى برايم آماده كن، بعد با آن غسل كرده و سپس فرمودند: جامه هاى جديدم را به من بده، آنها را پوشيده و فرمودند: بقيه حنوط پدرم را از فلان جا برايم بياور و زير سرم بگذار و مرا تنها گذاشته و از اينجا بيرون برو، مى خواهم با پروردگارم مناجات كنم.
اسماء مىگويد: از اتفاق بيرون شدم و صداى مناجات آن حضرت را مى شنيدم، آهسته به طورى كه مرا نبيند وارد شدم ديدم دست به سوى آسمان دراز كرده و مى گويد: پروردگارا به حق محمد مصطفى و اشتياقى كه به ديدار من داشت، و به شوهرم على مرتضى و اندوهش بر من و به حسن مجتبى و گريهاش بر من و به حسين شهيد و پژمردگى و حسرتش بر من و به دخترانم كه پاره تن فاطمه مى باشند و غم و اندوهى كه بر من دارند، از مى خواهم كه بر گناهكاران امت محمد ترحم فرمائى و آنان را بيامرزى و به بهشت وارد كنى كه تو بزرگوارترين سؤال شوندگان و مهربانترين مهربانانى. (4)
حضرت (س) ادامه داد و گفت: قدرى مرا به خود واگذار و بعد مرا بخوان، اگر پاسخ تو را دادم كه بسيار خوب و اگر جوابى ندادم بدان كه من به سوى پدر خود، (يا پروردگارم) رفتم.
اسماء لحظههاى حضرت (س) را به حال خود واگذاشت و بعد صدا زد و جوابى نشنيد، صدا زد اى دختر محمد مصطفى، اى دختر گرامى ترين كسى كه زنان حمل او را عهدهدار شدند، اى دختر بهترين كسى كه بر ريگهاى زمين پاى گذارده، اى دختر كسى كه به پروردگارش به فاصله دو تير كمان و يا كمتر نزديك شد، اما جوابى نيامد چون جامه را از روى صورت حضرت برداشت، مشاهده كرد از دنيا رخت بر بسته است، خود را به روى حضرت انداخت و در حالى كه ايشان را مى بوسيد، گفت: فاطمه آن هنگام كه نزد پدرت رسول خدا رفتى سلام اسماء بنت عميس را به آن حضرت برسان، آنگاه گريبان چاك زده و از خانه بيرون آمد، حسنين به او رسيده و گفتند: اسماء مادر ما كجا است؟ وى ساكت شد و جوابى نداد، آنان وارد اتاق شده ديدند حضرت دراز كشيده حسين عليهالسلام حضرت را تكان داد ديد از دنيا رفته است، فرمود: اى برادر خداوند تو را در مصيبت مادر پاداش دهد.
امام حسن مجتبی (ع) خود را روى مادر انداخته و گاهى مى بوسيد و مى گفت: اى مادر با من سخن بگو پيش از آن كه روح از بدنم جدا شود، و حسين جلو آمده و پاهاى حضرت را مى بوسيد و میگفت: اى مادر من پسرت حسينم، پيش از آنكه قلبم منفجر شود و بميرم با من صحبت كن.
اسماء به آنها گفت: اى فرزندان رسول خدا برويد نزد پدرتان على عليهالسلام او را از مرگ مادرتان خبردار كنيد، آن دو از منزل بيرون رفته و صدا مى زدند:يا محمداه يا احمداه، امروز كه مادرمان از دنيا رفت رحلت تو تجديد شد، بعد به مسجد رفته و على عليهالسلام را خبردار كردند حضرت با شنيدن خبر شهادت فاطمه عليهاالسلام از هوش رفت و با پاشيدن آب بر او به هوش آمد و چنين گفت: اى دختر حضرت محمد به چه كسى تسليت بگوئيم، من هميشه به وسيله تو دلدارى داده میشدم، بعد از تو چه كسى موجب دلدارى و تسليت من خواهد شد.
۱ـ احتجاج طبرسى، ج. ۱، ص. ۴۱۴- بحارالانوار، ج. ۴۳، صص ۱۹۷، ح. ۲۸- سفینة، ج. ۲، ص. ۳۳۹.
۲ـ عوالم، ج. ۱۱، ص. ۵۰۴- بحار، ج. ۴۳، ص. ۱۷۰، ح. ۱۱.
۳ـ بلادى بحرانى «وفات فاطمه الزهراء» ۷۷.
۴ـ وفاه فاطمة الزهراء/ ۷۸.
زَینب کبری سومین فرزند فاطمه و علی بن ابیطالب است. وی از زنان مقدس نزد شیعیان است و آنها از وی با عنوان حضرت زَینب س یاد میکنند. زَینب خواهر حسین بن علی، در واقعه کربلا حاضر بود و پس از آن نیز هنگام اسارت، در دفاع از حقانیت برادر خود، همانند علی بن حسین (امام چهارم شیعه) نقشی ویژه داشت. زَینب در سال ۶۸۱ میلادی معادل با سال ۶۲ هجری قمری درگذشت. پیشتر با عبدالله ابن جعفر ازدواج نموده، از وی سه پسر و دو دختر به دنیا آورد و در نبرد کربلا در سال ۶۸۰ میلادی برابر با ۶۱ هجری قمری همراه برادرش حسین بود. پس از کشته شدن حسین، زَینب نقش مهمی در محافظت از جان برادرزادهاش علی ابن حسین ایفا کرده و به سبب فداکاری و قهرمانیهایش، به لقب «قهرمان کربلا» مشهور شد.[۱]
محتویات
۱ نامگذاری
۲ ازدواج
۳ زندگی
۴ خطبه در مجلس یزید
۵ وفات۵.۱ آرامگاه زینب
۶ کنیه
۷ القاب
۸ جستارهای وابسته
۹ منابع
۱۰ پیوند به بیرون
نامگذاری
زینب کبری در پنجمین روز سال پنجم هجرت، مطابق با ۶۲۷ میلادی[۲] یا در سال ششم هجرت در مدینه به دنیا آمد.[۳] طبق روایات شیعه، هنگام تولد زینب، چون محمد در سفر بود، فاطمه از همسرش علی درخواست کرد که نامی برای فرزندشان انتخاب کند. علی در جواب گفت: من بر پدرت سبقت نمیگیرم، صبر میکنیم تا پیامبر از سفر برگردد. چون محمد بازگشت و خبر تولد نوزاد زهرا را از زبان علی شنید گفت: فرزندان فاطمه فرزندان من هستند ولی خداوند دربارهٔ آنان تصمیم میگیرد (ناسخ التواریخ، جلد زینبیه، ص ۴۷). بعد از آن جبرئیل نازل شد و پیام آورد که خداوند سلام میرساند و میگوید: نام این دختر را زینب بگذارید که این نام را در لوح محفوظ نوشتهام. آنگاه محمد زینب را گرفت و بوسید و گفت: توصیه میکنم که همه این دختر را احترام کنند، که او مانند خدیجه کبری است (خصائص الزینبیه، ص ۱۵). ولی آنطور که از شواهد پیداست فاطمه زهرا نام یکی از خواهرانش را بر روی دخترش گذاشته است .
ازدواج
زینب پس از آن که به سن ازدواج رسید، به همسری برادرزاده علی (پسرعمویش)، عبدالله بن جعفر بن ابی طالب[۲][۳] که ۵ سال از او بزرگتر بود درآمد.
زینب کبری از وی چهار پسر داشت به نامهای: علی، عون، عباس، محمد؛ و یک دختر به نام ام کلثوم.[۴] عون و محمد در واقعه کربلا کشته شدند.[۵][۶]
زندگی
زینب در ۵ جمادیالاول سال ۶ (قمری) پس از صلح حدیبیه و ۲ سال بعد از تولد حسین بن علی متولد شد. پس از واقعه کربلا او پس از چند روز توقف در دمشق، همراه سایر زنان و کاروان اسرای کربلا به مدینه بازگشت. خطبه در مجلس یزید
تل زینبیه در کربلا
زینب پس از حادثه کربلا، وقتی که به همراه سرهای کشتهشدگان کربلا به اسارت در مجلس یزید برده شد در حضور یزید سخنرانی مشهور و آتشینی کرد که یکی از مهمترین و مؤثرترین خطبهها در دفاع از حقانیت حسین بن علی تلقی شدهاست. زینب دختر علی بن ابیطالب در این مجلس برخاست و گفت: «… ای یزید آیا گمان میبری این که اطراف زمین و آفاق آسمان را بر ما تنگ گرفتی و راه چاره را بر ما بستی که ما را به مانند کنیزان به اسیری برند، ما نزد خدا خوار و تو سربلند گشته و دارای مقام و منزلت شدهای؟… زود باشد که به اجداد خود ملحق شوی و آرزو کنی کاش شل و گنگ بودی و نمیگفتی آنچه را که گفتی و نمیکردی آنچه را کردی… به خدا سوگند نشکافتی مگر پوست خود را، و نبریدی مگر گوشت خود را … ای یزید! هر کید و مکر که داری بکن، هر کوشش که خواهی بنمای، هر جهد که داری به کار گیر، به خدا سوگند هرگز نتوانی نام و یاد ما را محو کنی … هرگز ننگ این ستم را از خود نتوانی زدود… روزهای قدرت تو اندک و جمعیت تو رو به پراکندگی است، در روزی که منادی حق ندا کند که لعنت خدا بر ستمکاران باد.»[۷
وفات
آرامگاه زینب در حومه شهر دمشق در سوریه
سوگواری محرم
رویدادها
نبرد کربلا • شام غریبان
اسارت در شام
کَسان
حسین بن علی
عباس بن علی
علیاکبر
علیاصغر
زینب کبری
سکینه بنت حسین
مسلم بن عقیل
فهرست کشتگان
جایها
حرم امام حسین
حرم عباس بن علی • حسینیه
موزه محرم
روزهای ویژه
تاسوعا • عاشورا • اربعین
آیینها
مرثیه • نوحه • تعزیه • روضه • تکیه
زنجیرزنی • سینهزنی • عَلَم
سقاخانه • دسته عزاداری
تشتگذاری • نخلگردانی
ن
ب
و
بسیاری از تاریخ نگاران از جمله مسعودی محل درگذشت او را مدینه و محل دفنش را بقیع نگاشتهاند. برخی نیز معتقدند در واقعه حره در سال ۶۲ (قمری) در مدینه قحطی شده بود و او همراه همسرش عبدالله بن جعفر که در دمشق زمینهایی داشت به این شهر مهاجرت و در ۱۵ رجب همان سال در همانجا درگذشت.
زینب همچون برادرش حسین در سن ۵۶ سالگی درگذشت.