کشف الاسرار امام خمینی
شیخ مهدی پائینشهری از علمای قم و اتقیا بود. فرزند او علی اکبر حکمیزاده رسالهای به نام “اسرار هزار ساله “نوشت و در ۳۸ صفحه در سال ۱۳۲۲ش منتشر ساخت. موضوع این رساله حمله به مذهب تشیع بود. یعنی حرفهای فرقه وهابی را به ضمیمه تبلیغات سؤ علیه روحانیان که آن روزها بازارشان داغ بود، در این رساله آورده بود و در حقیقت رسالهای بود در ترویج وهابیت و از طرفی همسو با کسروی و از طرف دیگر با رضاخان که دشمن روحانیان بود.
امام خمینی سکوت را روا ندانست و کتاب کشف الاسرار را در همان تاریخ، در پاسخ آن رساله نوشت و ضمنا خیانتهای رضاخان را هم راحت بیان کرد. کتاب مورد استقبال قرار گرفت و بارها چاپ شد. چاپ اول در سال ۱۳۲۳ش و چاپ سوم آن در سال ۱۳۲۷ش در ۳۳۴ صفحه توسط کتابفروشی علمیه اسلامیه تهران انجام شده است.
قابل ذکر است که امام خمینی برای تألیف “کشف الاسرار” مدتی درس خود را تعطیل کردند و به نوشتن این کتاب پرداختند و یک بار دیگر به همه این در را آموختند که باید دنبال عمل به تکلیف بود نه اینکه به یک کار مخصوص دل بست.
امام خمینی همیشه حامی حفظ وحدت مسلمانان بود، اما در عین حال، بیانکردن بطلان عقاید وهابیان و خرافاتی را که آنان قائلاند، جایز میدانست و کتاب ” کشف الاسرار” در همین راستا بود. در ضمن امام خمینی بیان مبانی تشیع و استدلال بر حقانیت این مذهب را هم به طوری که اختلاف انگیز نباشد جایز، بلکه لازم میدانست.